De goud-olie ratio: Een nuttige indicator
Begin februari van dit jaar verzekerde de Amerikaanse Federal Reserve dat de renteverhogingen nog lang niet voorbij waren. Handelaren kozen er echter voor de waarschuwing te negeren en verhoogden de risicovolle activa op de S&P 500 index tot een piek die ze voor het laatst in augustus hadden gezien. De drijvende kracht achter dit gedrag leek de overtuiging te zijn dat de Fed, ondanks haar eigen verklaringen van het tegendeel, erin zou slagen de inflatie snel onder controle te krijgen en haar renteverhogingen dit jaar te vertragen.
Echter, volgens Morgan Stanley, als dit scenario waarschijnlijk zou zijn, "zouden we zwakkere goudprijzen en sterkere prestaties in de energiesector moeten zien". Sinds afgelopen oktober heeft goud meer gepresteerd dan de Nasdaq 100 en de S&P 500, wat aangeeft dat handelaren de behoefte voelen om troost te zoeken in goud - de klassieke veilige haven. Dit lijkt niet kenmerkend voor een economie die een duurzaam herstel doormaakt.
De oliemarkten gedroegen zich ook niet op een manier die de bullish stelling ondersteunde. Op 7 februari daalden de futures voor crude oil met 8,6% op jaarbasis en met 18,7% ten opzichte van twee jaar eerder. Als de beurs werkelijk anticipeerde op een economische vernieuwing later in 2023, dan zouden de olieprijzen meer moeten stijgen.
Omdat de relatie van handelaren met goud en olie ons vertelt hoe zij over de economie denken, worden de prijzen van deze grondstoffen nauwlettend in de gaten gehouden door strategen die een stap voor willen blijven. Met name de goud-olieratio, die uitdrukt hoeveel vaten olie kunnen worden gekocht met één ounce goud, is een lang gebruikte indicator voor een potentiële recessie. "Deze ratio is eigenlijk heel significant", zei Nour Al Hammoury van ADS Securities in 2016. "Het voorspelde alle voorgaande crisissen".
In dit artikel, ten behoeve van de lezers die in CFD aandelen willen beleggen, bekijken we enkele recente historische toepassingen van de ratio en bekijken we welke andere factoren de toekomstige koers van de economie zouden kunnen bepalen.
2015-2016
Vanaf augustus 2015, toen de aandelenmarkten volatiel waren, begon de goud-olieratio te stijgen, omdat de goudprijzen omhoog geduwd werden, terwijl de prijzen voor ruwe olie kelderden. Tegen de 24ste van de maand stond de ratio boven de 30 - de hoogste van het jaar tot nu toe - in vergelijking met het gemiddelde van ongeveer 16.
Eén belangrijke reden voor de stijging van de ratio was het feit dat de olieprijzen tot het laagste punt in meer dan zes jaar waren gedaald. De productie in het Midden-Oosten en de VS kreeg onlangs een impuls. Tetsu Emori van Emori Capital Management zei dat "tekenen van een economische neergang ten grondslag liggen aan [de stijging]" van de goud-olieratio. Voor Emori lag een injectie van risicomijdend gedrag ten grondslag aan de statistische verandering.
Midden februari 2016 waren de goudprijzen nog eens 14% gestegen voor het nieuwe jaar en waren de olieprijzen met maar liefst 22% gedaald. 2016 werd afgesloten met een opmerkelijke daling van de bedrijfswinsten, die door sommigen een "winstrecessie" werd genoemd. Société Générale was het ermee eens dat "de goud/olieratio een indicator van het systeemrisico aan het worden is en nauw aansluit bij de volatiliteit".
De goud-olieratio steeg ook tijdens de Aziatische valutacrisis van 1998, de financiële crisis van 2008 en de Europese schuldencrisis van 2011. De piek in de jaren 1980 was eerder te wijten aan de dalende olieprijzen dan aan diepere economische patronen.
Een bear market bounce?
Op basis van bovenstaande wordt de analyse van Morgan Stanley, dat de recente stijgingen van de aandelenkoersen slechts een hapering in een bear market zijn, geloofwaardiger. Zij schrijven dat er achter de stijging van de activa-prijzen geen aanwijzingen zijn dat de fundamentele economische omstandigheden zijn verbeterd. Daarom zijn zij minder enthousiast over de aandelenmarkt in 2023 dan anderen. Hun enthousiasme wordt verder getemperd door de proactieve vooruitzichten van de centrale bank voor dit jaar, de mogelijk aanhoudende inflatie en de zwakke bedrijfswinsten.
In de eerste week van het jaar benadrukte JPMorgan dat "de wereldeconomie niet het risico loopt in een recessie terecht te komen, aangezien de scherpe daling van de inflatie de groei helpt bevorderen". Wel gaven ze toe dat er waarschijnlijk een recessie aankomt voordat het jaar om is. Zij menen dat de centrale banken in 2023 een zwakkere houding zullen aannemen, wat de activa-prijzen zou moeten ondersteunen, maar zij waarschuwen dat wij in de tussentijd een trage economie, een volatiele markt en een problematische werkloosheid zullen moeten verdragen.
De weg vooruit
Volgens de CPI (consumentenprijsindex) is de inflatie in de VS in december vorig jaar gedaald tot 6,5%. Toch lijkt de Fed niet tevreden, en het is de hardnekkigheid van de inflatie tegenover de reeks verhogingen van de Fed die veel analisten ervan heeft overtuigd dat een recessie in het verschiet ligt.
Afgezien van de goud-olieratio zijn enkele van de economische indicatoren waarnaar economen kijken om de economie te meten het werkloosheidscijfer, het BBP, het consumentenvertrouwen, de detailhandelsverkopen en de CPI. Als deze allemaal in het rood staan, is de kans groot dat er een recessie op komst is.
Voordat u via CFD aandelen gaat beleggen, moet u een flinke portie marktanalyse van deskundigen lezen om uw strategie evenwichtig te houden.
Partner artikel