Bedrijven kunnen lager dan hun cashpositie noteren omdat de markt vreest dat een bedrijf dermate snel cash verbruikt (de zogenaamde ‘cash-burn’ factor) dat het vrij snel in moeilijkheden kan komen. Andere mogelijkheden zijn grote verplichtingen aan bijvoorbeeld leveranciers die in de toekomst nog moeten nagekomen worden.
Toch is dergelijk fenomeen vrij zeldzaam. Tot ik deze week op een Bloomberg artikel stootte met de titel “Cheapest stocks since 1995 show cash exceeds market”, waarin zij concluderen dat er momenteel wereldwijd maar liefst 2.267 bedrijven zijn waarvan de koers lager noteert dan de waarde van hun cashposities min hun schulden, verdeeld over het aantal aandelen! Ze vergelijken de situatie met het einde van de berenmarkt in 2003 en merken dat dit cijfer 8 x hoger is dan toen. Nog volgens Bloomberg bevat deze lijst 50 bedrijven met een marktkapitalisatie van meer dan 1 miljard USD.
De voordelen van dergelijke bedrijven is dat ze niet onsolvabel kunnen verklaard worden en dat ze zelfs kunnen profiteren van mogelijke deflatie: ze beschikken in een periode van prijsdalingen over koopkracht en kunnen dan vaak bedrijven opkopen tegen spotprijzen. En met de vele private equity funds die in problemen verkeren, is de kans dan ook groot dat deze bedrijven in kwestie ditmaal wel goedkoop bedrijven kunnen overnemen.
Enkele namen uit de lijst:
Bank of NY Mellon Corp
Bank of China ltd.
Banque Privéé Edmond de Rothschild
National Bank of Belgium
Schroders plc.
Swiss Life Holding
In het lijstje valt de naam van de Nationale Bank van België op: als je weet dat deze instelling momenteel goed verdient aan de talloze kapitaalinjecties die zij verzorgde of begeleid heeft, dan is dit aandeel bij mij dan ook een koopkandidaat.
Verder meldt krant De Tijd dat in de ganse lijst twee bedrijven staan die op Euronext Brussel noteren: de holdings Mitiska en RHJ.
In dit artikel wil ik wat meer stilstaan bij het laatste aandeel, vermits ik dit al een tijdje volg.
RHJ International (Euronext Brussel, 3,82 EUR) staat sinds 24/03/2005 op de Brusselse beurs genoteerd, het ging toen tegen 19.25 EUR naar de beurs. Voordien maakte het deel uit van het Amerikaanse durfkapitaalfonds Ripplewood. RHJ is een holding die vooral belegt in Japanse bedrijven, je koopt dus een soort Japans durfkapitaalsfonds met een mooie cashpositie.
Het wordt geleid door T. Collins (50) die Ripllewood in ’95 stichtte en voordien actief was in een Canadese holding en diverse bedrijven en L. Fischer (44), die leidinggevende functies had bij oa Winterthur, Credit Swisse en Allianz.
Op gebied van de cashpositie is RHJ oerconservatief te noemen: zij beleggen dit enkel in kortetermijn overheidsobligaties. Geen CDO’s en aanverwanten in portefeuille!
Hun cashpositie per aandeel is volgens analist Tom Simonts van KBC Securities 5,6 EUR waard. Als je de huidige koers van het aandeel bekijkt, is dit dus een koopje.
Kijken we wat verder naar de investeringen van de holding, dan zien we zeker dat er negatieve elementen naar voor komen: zo heeft de holding een aanzienlijke blootstelling aan de autosector via investeringen in onderdelenproducenten als het Japanse Asahi Tec en het Europese Honsel. Gezien de hoge blootstelling aan Japan heeft deze holding volgens mij een hoger dan gemiddeld risico.
Verder werden vorige maand ook negatieve cijfers gemeld bij het vakantiepark Phoenix Resort, ook een participatie van RHJ.
Besef dus dat je de hele investeringsportefeuille gratis in handen krijgt. Ik koop nu enkel voor de meerwaarden op de cashportefeuille. Wordt de situatie op de markten beter, dan verwacht ik een fikse stijging van de resultaten op de participaties en dus ook een fikse koersstijging.
Toch is dergelijk fenomeen vrij zeldzaam. Tot ik deze week op een Bloomberg artikel stootte met de titel “Cheapest stocks since 1995 show cash exceeds market”, waarin zij concluderen dat er momenteel wereldwijd maar liefst 2.267 bedrijven zijn waarvan de koers lager noteert dan de waarde van hun cashposities min hun schulden, verdeeld over het aantal aandelen! Ze vergelijken de situatie met het einde van de berenmarkt in 2003 en merken dat dit cijfer 8 x hoger is dan toen. Nog volgens Bloomberg bevat deze lijst 50 bedrijven met een marktkapitalisatie van meer dan 1 miljard USD.
De voordelen van dergelijke bedrijven is dat ze niet onsolvabel kunnen verklaard worden en dat ze zelfs kunnen profiteren van mogelijke deflatie: ze beschikken in een periode van prijsdalingen over koopkracht en kunnen dan vaak bedrijven opkopen tegen spotprijzen. En met de vele private equity funds die in problemen verkeren, is de kans dan ook groot dat deze bedrijven in kwestie ditmaal wel goedkoop bedrijven kunnen overnemen.
Enkele namen uit de lijst:
Bank of NY Mellon Corp
Bank of China ltd.
Banque Privéé Edmond de Rothschild
National Bank of Belgium
Schroders plc.
Swiss Life Holding
In het lijstje valt de naam van de Nationale Bank van België op: als je weet dat deze instelling momenteel goed verdient aan de talloze kapitaalinjecties die zij verzorgde of begeleid heeft, dan is dit aandeel bij mij dan ook een koopkandidaat.
Verder meldt krant De Tijd dat in de ganse lijst twee bedrijven staan die op Euronext Brussel noteren: de holdings Mitiska en RHJ.
In dit artikel wil ik wat meer stilstaan bij het laatste aandeel, vermits ik dit al een tijdje volg.
RHJ International (Euronext Brussel, 3,82 EUR) staat sinds 24/03/2005 op de Brusselse beurs genoteerd, het ging toen tegen 19.25 EUR naar de beurs. Voordien maakte het deel uit van het Amerikaanse durfkapitaalfonds Ripplewood. RHJ is een holding die vooral belegt in Japanse bedrijven, je koopt dus een soort Japans durfkapitaalsfonds met een mooie cashpositie.
Het wordt geleid door T. Collins (50) die Ripllewood in ’95 stichtte en voordien actief was in een Canadese holding en diverse bedrijven en L. Fischer (44), die leidinggevende functies had bij oa Winterthur, Credit Swisse en Allianz.
Op gebied van de cashpositie is RHJ oerconservatief te noemen: zij beleggen dit enkel in kortetermijn overheidsobligaties. Geen CDO’s en aanverwanten in portefeuille!
Hun cashpositie per aandeel is volgens analist Tom Simonts van KBC Securities 5,6 EUR waard. Als je de huidige koers van het aandeel bekijkt, is dit dus een koopje.
Kijken we wat verder naar de investeringen van de holding, dan zien we zeker dat er negatieve elementen naar voor komen: zo heeft de holding een aanzienlijke blootstelling aan de autosector via investeringen in onderdelenproducenten als het Japanse Asahi Tec en het Europese Honsel. Gezien de hoge blootstelling aan Japan heeft deze holding volgens mij een hoger dan gemiddeld risico.
Verder werden vorige maand ook negatieve cijfers gemeld bij het vakantiepark Phoenix Resort, ook een participatie van RHJ.
Besef dus dat je de hele investeringsportefeuille gratis in handen krijgt. Ik koop nu enkel voor de meerwaarden op de cashportefeuille. Wordt de situatie op de markten beter, dan verwacht ik een fikse stijging van de resultaten op de participaties en dus ook een fikse koersstijging.
Johan Lamote voor USMarkets
De auteur heeft een positie in RHJ International, geen posities in de overige besproken waarden.