De ontwikkelingen op de huizenmarkt volgen elkaar in een razendsnel tempo op. Helaas, in negatieve zin. De opgeklopte prijsstijgingen hebben wereldwijd tot een zeepbel geleid. In Nederland is wat mij betreft de discussie beëindigd nadat het IMF de alarmbel luidde. Het kwaad was al geschied. De poging van het IMF om op verzoek van Wouter Bos en Nout Willink, de mening te herzien heeft in mijn ogen geen zin meer. Ook Harm van Wijk, zoals u verderop kunt lezen, bevestigt dat er sprake is van een gevaarlijke ontwikkeling op de Nederlandse woningmarkt.
Update (06÷05÷2008): Situatie in IJsland (punt 4) en de introductie van een kredietverruimende facaliteit (punt 2). Hartelijk dank voor de massale belangstelling. Ongelooflijk hoeveel keer u deze column met z’n allen heeft gelezen. En dat tijdens een vakantieperiode. Als u vragen heeft, dan hoor ik het wel.
1. Inleiding
Het lijkt wel alsof de Westerse wereldeconomie niet meer kan draaien zonder een steeds verder uit de hand lopend schuldencarrousel. Het is een ratrace geworden. Als de prijzen dalen heeft dit gevolgen voor de overheid, het bankwezen en de consumenten. De overheid loopt belastinggeld mis. Het bankwezen ziet de inkomsten opdrogen en wordt min of meer gedwongen om meer geld te reserveren voor de post oninbare leningen. Consumenten kunnen minder uitgeven waardoor er zelfs een recessie kan ontstaan.
Om dit te voorkomen heeft men in Amerika een gigantisch bedrag aan de bevolking uitgedeeld. Men hoopt op deze manier het uitgavenpatroon van de Amerikanen weer aan de praat te krijgen, zodat de (plaatselijke) overheidsinkomsten weer toenemen en waarmee de beleidsmakers de tendens van langzaam maar zeker oplopende werkloosheid probeert te keren.
In Nederland denken we dat het allemaal wel meevalt met onze huizenprijzen, maar vergis u niet. In Het Financieele Dagblad waarschuwt Harm van Wijk ons voor een duizelingwekkende toename van ons leengedrag. ‘Zorgwekend is ook dat de uitstaande hypotheekschuld in verhouding tot het nationaal inkomen in Nederland ‑120 procent – beduidend hoger is dan in Amerika, nog geen 90 procent. De schuldenlast is in Nederland steeds zwaarder geworden. Eind jaren tachtig bedroegen de schulden van Nederlanders 80 procent van de uitstaande spaartegoeden. Ofwel de Nederlanders spaarden meer dan dat ze leenden. Intussen zijn de schulden opgelopen tot 200 procent ten opzichte van de spaartegoeden (Het Financieele Dagblad, 22/04/2008).’
Hoe heeft het zover kunnen komen? Het wel lijkt alsof we in het ‘Westen’ massaal verslaafd zijn geraakt aan het maken van schulden. Om deze vraag te beantwoorden verdiepen we ons in het ontstaan van speculaties, factoren die het einde van speculaties kunnen bewerkstelligen en tot slot kijken we naar de actuele wereldwijde ontwikkelingen.
2. Het ontstaan van speculaties.
Speculaties kunnen alleen maar ontstaan op het moment dat er voldoende kredietmogelijkheden voorhanden zijn. Daarentegen eindigt elke speculatie op het moment dat de grens aan de kredietverlening is bereikt. In het laatste geval omdat het object van speculatie zover in prijs is gestegen dat het onmogelijk is geworden om de prijs met eigen financiële middelen nog verder te laten stijgen.
Zodra de kredietverlening de grens heeft bereikt zijn er nog maar twee opties. Of de kredietmogelijkheden worden verruimd of de prijs van het object waarop is gespeculeerd zal dalen. In Nederland kiezen we al jaren voor de eerste mogelijkheid. Keer op keer zijn de kredietfaciliteiten verruimd. Nu de prijzen van een gemiddelde woning definitief lijken te dalen en de kredietcrisis geen mogelijkheid in zich heeft om de kredietfaciliteiten nog een keer te verruimen lijkt er nu een einde te komen van de speculatiezucht op de woningmarkt. Onderstaand overzicht laat zien hoe we in ons land de kredietfaciliteiten stap voor stap hebben verruimd. Een historisch overzicht:
1. De hypotheekverstrekking op basis van één inkomen.
2. De hypotheekverstrekking op basis van anderhalf inkomen.
3. De hypotheekverstrekking op basis van twee inkomens
4. De introductie van de Tophypotheek.
5. De introductie van de Aflossingsvrije hypotheek.
6. De introductie van de beleggingshypotheek.
7. Hypotheekberekening op basis van drie keer het inkomen naar zes keer het inkomen.
8. Introductie hoofdelijke aansprakelijkheid ouders.
Ik geloof dat de kredietveruiming ten aanzien van punt 7 alweer is teruggeschroefd. Heeft iemand hier ervaring mee? Een nieuwe variant om de huizenprijzen verder te laten stijgen is de introductie van de hoofdelijke aansprakelijkheid van ouders. Is hier nu sprake van een gezonde ontwikkeling, of is er sprake van een truc om de prijzen nog verder op te drijven? Oordeelt u zelf. Meer lezen over deze laatste mogelijkheid: http://www.florius.nl/Site/nl-nl/Particulier/Hypotheken/Overzicht+hypotheken/Mogelijkheden+starters.htm
De speculatie op de woningmarkt heeft alleen maar kunnen ontstaan door een vreemde driehoeksrelatie tussen overheid, bankwezen en huiseigenaar. De eerste twee hebben jarenlang het woningbezit gestimuleerd door middel van de hypotheekaftrek en door het verruimen van de kredietfaciliteiten. De consument heeft zich gek laten maken door zichzelf, weliswaar op de pof, allemaal mooie woningen en luxeartikelen te gunnen. Zij hebben gretig gebruik gemaakt van alle mogelijkheden en hebben daarmee een bijdrage geleverd aan het opblazen van de zeepbel. Op dit moment lijkt er sprake te zijn van een wereldwijde trend, namelijk het feit dat de consument zich terugtrekt uit de driehoeksrelatie. Het spel is ten einde. De zeepbel is gebarsten.
Zonder de actieve rol van de consumenten kan er nooit een zeepbel ontstaan. Bovendien hebben zij de zeepbel nog eens extra versterkt door de overwaarde te gebruiken voor consumptieve doeleinden. Daarmee verhoogden zij hun levenstandaard ten koste van hun netto besteedbaar inkomen en verbruikte zij hun reserve waarmee zij gewapend waren voor een eventuele koersdaling van hun woning. Hogere maandlasten deerde niemand.
Op dit moment loopt de inflatie op, de benzineprijs bereikt een record, de rente dreigt te stijgen en wordt de belasting door de overheid verhoogt. Huiseigenaren voelen nattigheid en zien de bui al hangen. Het besteedbaar inkomen wordt op dit moment afgeknepen. Consumenten zullen hun bestedingspatroon moeten aanpassen. Zij realiseren zich dat zij zelf ook een rol hebben gespeeld in het tot stand komen van de zeepbel. Ze willen het heft weer in handen nemen en realiseren zich dat zij niet alleen maar met hun vinger naar de overheid of naar het bankwezen kunnen wijzen. Ze moeten ook naar zichzelf kijken. Dat zullen ze ook doen. Ze moeten wel. Een pijnlijk proces, dat wel!
Zodra consumenten het heft weer in handen nemen, zal dit ten koste gaan van de economische groei. Op dit moment nemen consumenten het heft in handen. Zij begrijpen ook wel dat de ellende op de huizenmarkt niet aan hun deur voorbij gaat. Dalende huizenprijzen hebben altijd negatieve gevolgen voor het consumentenvertrouwen, de werkloosheid en dalende koersen op de beurs. Dat raakt iedereen! Na de vette jaren, komen de magere jaren. Consumenten spelen hierop in door een koperstaking op de huizenmarkt uit te lokken. De situatie in België en Spanje, zoals u hieronder kunt lezen, schetst een beeld wat ons komen gaat op het moment dat er een koperstaking uitbreekt. Zodra consumenten gaan bepalen wat er gebeurt op de huizenmarkt dan is de vreemde driehoeksrelatie doorbroken. De zeepbel is dan definitief lek geprikt. Op dit moment is er sprake van een wereldwijde teruggang op de huizenmarkt.
3. Factoren die het einde van de zeepbel bewerkstelligen.
Velen denken dat de prijzen tot stand komen door ‘vraag en aanbod’. Niets is minder waar. Denk niet dat de krapte op de woningmarkt een daling kan voorkomen. Stel, ik wil er nadrukkelijk op wijzen dat dit maar een voorbeeld is, dat de gemiddelde huizenprijs daalt tot een gemiddelde prijs van 100.000 euro, dan nog kan bijna niemand een huis kopen op het moment dat de kredietfaciliteiten volledig zijn stil gevallen. Er zijn maar weinig mensen die 100.000 euro op hun spaarrekening hebben gespaard.
Zijn de kredietmogelijkheden bereikt? Vanaf dat moment kan er geen prijsstijging meer plaatsvinden. De rek is eruit. Als het éénmaal zover is kunnen er nog een aantal andere processen in werking worden gezet die de koersdaling versterken. Potentiële kopers kunnen zich bijvoorbeeld plotseling realiseren dat zij een groot gedeelte van hun inkomen kwijt zijn aan woonlasten. Dit kan hen afschrikken op het moment dat zij gaan uitrekenen hoeveel dagen per week zij naar hun baas toe moeten gaan om alleen al de rentekosten te kunnen betalen.
Zodra huiseigenaren of potentiële kopers kunnen zich realiseren dat de huizen ook in waarde kunnen dalen waardoor de angst voor dalende huizenprijzen gestaag toeneemt. Zodra dit proces op éénmaal op gang komt, is er geen houden meer aan. Zeker als dit proces ook nog eens samenvalt met een stijging van de hypotheekrente of een oplopende werkloosheid.
Dalende huizenprijzen zullen potentiële kopers schuchter maken en bovendien geen windeieren leggen. Zij zien hun koopkracht vooruit gaan doordat zij hun potentiële maandlasten bij dalende huizenprijzen zien afnemen. Wie wil dit niet? Hierdoor kunnen zij besluiten om te wachten met de aankoop van een nieuwe woning.
Als werknemers, die natuurlijk ook huiseigenaren zijn, zich gaan realiseren dat ze dik in de problemen kunnen komen op het moment dat de economie verslechtert kan de schrik toeslaan. Zeker als men zich realiseert dat men wel eens werkloos kan worden. Consumenten kunnen bang worden voor toekomstige ontwikkelingen en kunnen de maandelijkse hypotheekkosten als belastend ervaren.
Op het moment dat zij de hypotheek als zware belasting ervaren kunnen zij besluiten om niet meer te gaan verhuizen, hun schulden af te lossen, hun huis eventueel te verkopen en minder te gaan consumeren. Langzaam maar zeker neemt het aanbod op de woningmarkt toe waardoor de vraag verder weg kan zakken. Zodra de werkloosheid ook nog eens in werkelijkheid begint toe te nemen als gevolg van een koperstaking kan de economie werkelijk worden geschaad. Er treed dan een zelfversterkend proces in werking. Dit proces lijkt nu wereldwijd gaande te zijn. Kijkt u eens om u heen. Heeft u ooit zoveel huizen te koop zien staan? Ten opzichte van enkele maanden geleden lijkt de werkloosheid eerder toe te nemen dan af te nemen, neemt het consumentenvertrouwen af. Ook daalt het producentenvertrouwen. De huizenprijzen staan op dit moment onder druk.
4. Zeepbel in huizenmarkt wordt wereldwijd razendsnel doorgeprikt.
Op dit moment lijkt er wereldwijd sprake te zijn van een misère in de huizenmarkt. Ik zet de internationale ontwikkelingen voor u op een rij.
Amerika. De huizenprijzen dalen nog steeds. Ook worden er nog steeds meer mensen uit hun huis gezet. Huiseigenaren kampen met grote betalingsachterstanden. Consumenten die gewend zijn om de knip te trekken, maken zich zorgen over de Amerikaanse economie en de hoge benzineprijzen. Inmiddels gaat ‘goed geld naar slecht geld’ omdat de FED de normen voor het aanhouden van een eigen buffer, bijvoorbeeld bij de grote hypotheekverstrekkers verlaagt. Ook accepteert de FED steeds slechtere leningen als onderpand om de carrousel van consumptief krediet weer los te trekken. Zelfs studentenleningen en creditcardschulden kunnen bij de FED als onderpand worden ondergebracht. Wanneer worden de huizenbezitters of de grote in geldnoodverkerende gemeenten geholpen? De recente renteverlagingen hebben de hypotheekbezitter nog niet geholpen omdat de hypotheekrente nog niet veel omlaag is gegaan. Waar eindigt deze schuldcarrousel?
In Amerika worden spaarders en consumenten die nog wel zorgvuldig omgaan met hun bestedingspatroon gestraft door de FED. De spaarrente is lager dan de inflatie. Nu de inkomens achter blijven bij de inflatieontwikkeling is de rek eruit.
Engeland. In Engeland is het niet anders. Brown is afgestraft voor de economische malaise. Zo slecht gaat het daar niet. Maar ja, elke achteruitgang is voor de Britten onwenselijk. De Britten hebben sinds 1995 een geweldig groeispurt doorgemaakt. De huizenprijzen zijn met 250 procent gestegen. Natuurlijk op basis van kredietverlening. Inmiddels betalen de Britten zo’n vijf keer het inkomen voor de aanschaf van een woning. Daarnaast heeft de gemiddelde Brit nog een persoonlijke schuld van omgerekend 12.500 euro. In Engeland zijn de huizenprijzen voor het eerst in één jaar tijd gedaald. Overigens dalen de huizen in Engeland al zes maanden in prijs.
Australië. In Australie verwacht men tegen dat het eind van het jaar circa 1 miljoen huishoudens in de problemen is gekomen als gevolg van de stijgende rente. De rente is in Australië verhoogt vanwege de oplopende inflatie.
IJsland. De ontwikkelingen in IJsland zijn eveneens rampzalig. ‘Zo verwacht de centrale bank dat de consumptieve bestedingen tot 2010 met 13% zullen slinken. De bank voorziet een daling van de huizenprijzen met 30%. De makelaars hebben verontwaardigd gereageerd op die verwachting. Hoogleraar Gylfi Manusson van de Universiteit van IJsland zegt echter nuchter: ‘De banken zijn gestopt met het geven van hypotheken, bijna zonder uitzondering. Dat moet uitwerking hebben op de markt (Bron: Het Financieele Dagblad, 19/04/2008).’ IJsland is een klein land en de ontwikkeling op het gebied van de huizenmarkt zal weinig invloed hebben op de wereldeconomie. Opmerkelijk en vergelijkbaar met ons land is de defensieve reactie van de Makelaars.
Nederland. De reële economie lijkt nu het slachtoffer te worden van de geldcarrousel. Het consumentenvertrouwen en het producentenvertrouwen neemt duidelijk af. De huizenprijzen dalen en de werkloosheid dreigt weer op te lopen. Het lijkt erop dat we meer gaan sparen en minder gaan consumeren. Dit valt op te maken uit het feit dat het spaarsaldo minus roodstand en krediet ten opzichte van maart 2007 met zes procent is gestegen, namelijk van 199.870 miljoen euro naar 213.239 miljoen euro (bron: www.cbs.nl).
Voor steeds meer mensen wordt een hypotheek ook in ons land ontoegankelijker. Daarom moet de prijsdruk op de huizenmarkt wel toenemen. Zie: http://hypotheek-informatie-online.blogspot.com/2008/05/hypotheek-afsluiten-voor-jonge.html .
In het Financieele Dagblad (29÷04÷2008) heeft Ed Groot uit de doeken gedaan waarom hij vindt dat er op de Nederlandse huizenmarkt geen sprake is van een zeepbel, maar wel heel wat lucht bevat. Hij refereert aan het feit dat een huis, net over de grens in Duitsland, daar twee keer zo weinig kost terwijl de tuin twee keer zo groot is. Hij constateert dat het verschil tussen de bouwkosten en de verkoopprijs fors is opgelopen. Ook stelt hij dat een stijging van de rente problemen zou kunnen veroorzaken zodra de inkomens achterblijven. Er kan ook nog wat lucht uit de huizenmarkt lopen zodra de mensen met een aflossingvrije hypotheek zich zorgen gaan maken over het feit als zij zich gaan realiseren dat de renteaftrekperiode eindig is. Zij kunnen besluiten om hun huis alvast te verkopen waardoor het aanbod toeneemt.
België. In België verslechtert de reële economie omdat consumenten de hand op de knip houden. Er worden minder huizen aangekocht dan voorheen.Er is in België een duidelijke afname te constateren van het aantal verstrekte hypotheken. Met dank aan Felix, van de kennisbox, voor de volgende link: http://www.tijd.be/nieuws/ondernemingen_financien/Markt_voor_hypotheekleningen_valt_stil.7028589 – 433.art
Spanje. In Spanje is het helemaal droevig gesteld met de huizenmarkt. Jarenlang werden waarschuwende geluiden genegeerd. Na een periode van enorme prijsstijgingen is ook Spanje in een huizencrisis terecht gekomen. De waarde van een Spaanse woning is de afgelopen twaalf maanden ongeveer 5 à 10 procent gedaald. In Spanje is de hypotheekrente op een relatief nivo aangekomen. Men bedenkt zich nu wel twee keer voordat men een woning koopt. Een derde van de woningen die sinds 2005 zijn opgeleverd is nog niet verkocht. Dat is rampzalig natuurlijk. Vanwege de enorme voorraad onverkochte woningen verwachten veel Spanjaarden verdere prijsverlagingen. Meer lezen? Zie: http://spanje.nieuwslog.nl/article/spanje_45920/In_Spanje_wordt_geen_woning_meer_verkocht.html
5. Wat te doen
Ik verwacht dat de huizenprijzen in ons land verder zullen dalen. Ik heb zelden zoveel huizen te koop zien staan als nu. Toch denk ik niet dat u niet in paniek hoeft raken. Probeer eens naar uw woonlasten te kijken. Misschien dat u kunt besluiten om in ieder geval geen extra geld meer te lenen en een plan te maken waarmee u uw maandlasten kunt verlagen tot minder dan 20 procent van uw inkomen. Daarmee verhoogt u op termijn uw besteedbaar inkomen. Paradoxaal genoeg kunt u dan meer besteden dan u nu doet. En daar is het toch om te doen. Stel dat de huizenprijzen toch standhouden, dan kunt u alsnog profiteren van een groter besteedbaar inkomen. Bovendien heeft u dan een reserve opgebouwd voor de volgende daling.
6. Tot slot
Omdat er is deze week teveel informatie voorhanden was om in één column te proppen, splits ik mijn wekelijkse column ‘Beurscyclus’ deze week in tweeën. Aan het einde van de week plaats ik de verkorte versie. Natuurlijk maak ik weer een nieuwe berekening over van de betaalbaarheid van de gemiddelde woning voor een alleenstaande éénverdiener.