...

300 euro voor een glas wijn.

2 april 2007, 21:16 | US Markets Redactie | leestijd: 5 minuten | moeilijkheid: 7 / 12 | (0)

Een lekker flesje wijn is alti­jd mooi meegenomen. Daaren­boven is de ene wijn de andere niet en in vele, niet alle, gevallen is de pri­js een indi­ca­tor voor wat in de fles zit. In dit artikel stellen we u enkele (heel) dure wij­nen voor, waar­van de pri­js naar onze beschei­den mening niet meer in ver­houd­ing kan staan tot de kwaliteit alleen.



300 euro voor een glas wijn.

Hieron­der ziet u een reeks van 10 zeldzame wij­nen, gepub­liceerd in een recent (3 maart ll.) artikel van Forbes.

Het zijn wij­nen, waar­van tussen de 300 en de bij­na 9.900 liter gefab­riceerd werd. Dit feit op zichzelf heeft natu­urlijk invloed op de pri­js. Verder is er de faam van de château in kwest­ie, plus fenome­nen die behoren tot het wazige domein van de menselijke psyche.

De minst dure (nou ja) is Har­lan Estates uit de geze­gende Napa vallei, Cal­i­fornië. Het schi­jnt dat de heer Har­lan, eige­naar van de wijn­gaard, negen oog­sten heeft gewacht vooraleer zijn eerste pro­duc­tie, de oogst van 2002, dit jaar op de markt te bren­gen. Al dat geduld en geëx­per­i­menteer heeft hem geen windeieren gelegd, want zijn werk zal (als hij alles kan verkopen aan 187,50 euro per fles) hem 540.000 euro opbrengen. 

Num­mer twee in de reeks is qua pro­duc­tie en pri­js hele­maal te vergelijken met Har­lan en komt daarmee op dezelfde hoogte. Hoewel een jaar jonger dan de Har­lan, zou de Tych­son een meer fluwelige smaak hebben, onder­s­te­und door veel tan­nines en goede bewaarcapaciteiten.

We bli­jven in de VS en in de Napa vallei met de wijn­gaard van de fam­i­lie Bryant. Wijn­boer Don Bryant geeft zelf toe, dat hij vijf­tien gele­den geen jota kende van wijn mak­en. Hij heeft snel geleerd en/​of veel geluk gehad, want nu staan de ama­teurs te trap­pe­len om enkele flesjes van zijn 2004 aan te schaffen.

Nu mak­en we een sprong van de VS naar Aus­tral­ië. In tegen­stelling tot de drie hier­boven bespro­ken Amerikaanse wij­nen hebben we hier te mak­en met een wijn­gaard met de respectabele oud­er­dom van 140 jaar, die er jaar op jaar in slaagt druiv­en met een for­mi­da­bel aro­ma voort te bren­gen. Dit is althans de mening van experts, want voor onze porte­mon­nee is 300 euro iets te duur voor een flesje wijn.

Nu komen we terecht in Frankrijk, naar eigen zeggen hét wijn­land. De château van Musigney heeft in 2004 slechts 300 liter vol­gens ken­ners ver­rukke­lijke bour­gogne voort­ge­bracht. Het gegiste sap van de pinot noir druif kost je iets min­der dan 320 euro per fles. Kan het wel nog enkele jaren in je (zwaar bewaak­te) kelder uithouden, wordt gezegd.

Weer wat duur­der is de Scream­ing Eagle, weer afkom­stig van de Napa vallei en zoals de 3 Amerikaanse collega’s gemaakt van caber­net sauvi­gnon. Wat de jaar­gang 2003 zal bren­gen, daarover kan of durft nie­mand zich uit­spreken. De wijn­gaard is intussen immers van eige­naar veran­derd en de twee zak­en­lui, die Scream­ing Eagle verder willen pro­duc­eren, zijn begonnen met rad­i­cale her­aan­planti­n­gen en zullen dus met een heel andere wijn opda­gen. Als dat maar goed komt.

Weer wat duur­der is de bor­deaux Château le Pin, die vol­gens de ken­ners eerder een Cal­i­for­nisch dan een Frans smaak­palet heeft. Zeg dat maar eens als er een Frans­man in de buurt is.

In de cat­e­gorie duur­der dan 500 euro’ hebben we eerst Cor­ton Charle­magne, een chardon­nay uit 2004. Deze wijn dankt zijn roem aan zijn grotere com­plex­iteit en diepte (wat dat ook moge beteke­nen) vergeleken met de andere wij­nen, afkom­stig van wijn­ranken die op enkele hon­der­den meter groeien. 

En dan is er dé cham­pagne van de cham­pagnes, een­t­je met een Duitse naam nog wel. De wijn­gaard is al heel oud, de eerste druiv­en wer­den er geoogst in 1698. Of er nog flessen Krug 1698 ergens in de kelders van Clos du Mes­nil rond­slin­geren, weten we niet. Het is in alle geval dezelfde chardon­nay-druif die gebruikt wordt voor de Cor­ton Charle­magne die aan de basis ligt van s werelds duurste en vol­gens experts beste champagne.

En nu komen we bij de onbe­twiste pri­jskam­pi­oen. Met zijn 1875 euro per fles laat de Romanée-Con­ti alle andere dure wij­nen ver achter zich. Net als voor de Musigney wordt een pinot noir druif gebruikt om het edele vocht te pro­duc­eren. De smaak zou onvergelijk­baar diep en intens zijn en de bewaar­ti­jd kan je uit­drukken in vele tien­tallen jaren. Als je een kist­je van 12 flesjes Romanée-Con­ti aan­schaft voor het lut­tele bedrag van 22.500 euro, hoef je alle wijn dus niet meteen uit te drinken: dat is een hele oplucht­ing, of niet soms.

We zijn even gaan bereke­nen wat een glas van deze wij­nen kost. Voor de goed­koop­ste’ uit boven­staande tabel, de Har­lan Estates, komt dat op 31,25 euro per glas. De Romanée-Con­ti is net 10 maal duurder: 
312,50 euro per glas. Als we ervan uit­gaan, dat een glas wijn in 6 slokken leeg is, dan komt dat per slok­je neer op resp. 5,20 en 52 euro. 

Een wijn­t­je van meer dan 300 euro per glas mors­en of je glas omstoten, je mag er niet aan denken…

Jan Van Besauw 
Pub­li­cist voor US Markets
3 april 2007.
Onder­getek­ende is een gepen­sioneerde mar­ket­ing man­ag­er. Hij schri­jft voor US Mar­kets o.m. columns, nieuws­bericht­en en artike­len over uiteen­lopende onderwerpen.
Reac­ties kunt u sturen naar: jan@​usmarkets.​nl


Reageren

Anonieme comments achterlaten is niet toegestaan. Hiervoor moet u ingelogd zijn. Login »
Turbo’s zijn complexe instrumenten en brengen vanwege het hefboomeffect een hoog risico mee van snel oplopende verliezen. 7 op de 10 retailbeleggers verliest geld met de handel in turbo’s. Het is belangrijk dat u goed begrijpt hoe turbo’s werken en dat u nagaat of u zich het hoge risico op verlies kunt permitteren.