...

Big Tech’s miljardenmachine achter de AI-revolutie

vandaag om 15:15 | Trader Guy | leestijd: 10 minuten | moeilijkheid: 9 / 12 | (0)

Beste beleg­ger,

De wereld van kun­st­matige intel­li­gen­tie (AI) lijkt ons­tu­it­baar te groeien, maar wat zich achter de scher­men afspeelt is min­stens zo fascinerend. Om die groei mogelijk te mak­en, heeft Big Tech een gigan­tis­che finan­ciële motor op gang gebracht waarin Wall Street en Sil­i­con Val­ley nauw moeten samen­werken. Dat lev­ert spec­tac­u­laire kansen op, maar meteen ook ver­bor­gen risico’s die niet direct op de bal­ansen te zien zijn.

In dit artikel lees je hoe deze finan­ciële kracht­pat­ser­ij werkt en waarom ze de komende jaren bepal­end zal zijn voor de richt­ing van de mark­ten en jouw beleggingen. 


Big Tech’s mil­jar­den­ma­chine achter de AI-revolutie

De opmars van kun­st­matige intel­li­gen­tie lijkt ons­tu­it­baar, maar achter de scher­men voltrekt zich een min­stens even indruk­wekkend finan­cieel ver­haal. Om de wereld­wi­jde AI-infra­struc­tu­ur te bouwen, hebben de groot­ste tech­nolo­giebedri­jven samen een duizel­ing­wekkende $1,5 biljoen aan externe financier­ing nodig. Wat vol­gt is een ongezien samen­spel tussen Wall Street, pri­vate kredi­et­fond­sen en Big Tech zelf een finan­cieel web dat even inge­nieus als riskant is. 

1. De AI-koorts en het financieringsgat

Sinds de door­braak van Chat­G­PT in 2023 is er een wereld­wi­jde invester­ings­golf in AI los­ge­barsten. Gigan­ten als Meta, Google, Ama­zon, Microsoft, Nvidia en Ora­cle pom­pen samen triljoe­nen in nieuwe dat­a­cen­ters, super­com­put­ers en chip­fab­rieken. Maar ondanks hun enorme kasstromen, samen goed voor cir­ca $1,4 biljoen tot 2028, resteert nog alti­jd een gat van $1,5 biljoen dat ergens anders van­daan moet komen. 

En dat doen ze op een manier die de finan­ciële wereld opnieuw uitvin­dt: via pri­vate cred­it, ven­dor financ­ing en spe­ciale invester­ingsve­hikels die gro­ten­deels buiten hun bal­ansen bli­jven. Zo houden de bedri­jven hun schulden laag, hun aan­de­len aantrekke­lijk en hun groei­plan­nen intact. 

2. Meta’s meesterzet: het Hyperion-project

Een tre­f­fend voor­beeld is Meta’s Hype­r­i­on, een gigan­tisch AI-dat­a­cen­ter­com­plex in Louisiana, zo groot als Man­hat­tan. Kosten­plaat­je: $27 mil­jard. Maar in plaats van zelf te lenen, richtte Meta een joint ven­ture op met Blue Owl Cap­i­tal, dat 80% van de invester­ing financiert. Meta houdt slechts 20% en huurt het cen­trum lat­er terug. 

Op papi­er bli­jft Meta’s bal­ans nage­noeg onaange­tast, ter­wi­jl de mil­jar­den via Blue Owl’s fond­sen en lenin­gen van onder meer Pim­co wor­den opge­haald. Deze con­struc­tie wordt gezien als een blauw­druk voor de hele sec­tor: het creëert dat­a­cen­ters als beleg­bare acti­va, met voor­spel­bare kasstromen maar zon­der de tra­di­tionele risico’s van indus­triële schuld. 

3. Nvidia als spil in het AI-ecosysteem

Waar Meta uitbesteedt, bouwt Nvidia juist een netwerk van part­ners om zichzelf heen. De chipreus investeert actief in zijn eigen klanten: $100 miljoen in CoreWeave, $100 mil­jard in Ope­nAI, $2 mil­jard in xAI (van Elon Musk) en zelfs $5 mil­jard in Intel. Daar­naast ver­plicht Nvidia zich tot mil­jar­den aan afname van onge­bruik­te cloud­ca­paciteit bij CoreWeave, waarmee het zijn afzetmarkt veiligstelt. 

Het is een vorm van ven­dor financ­ing: de lever­anci­er financiert de klant, zodat de verkoop gegaran­deerd bli­jft. Deze strate­gie kent echter risico’s. Tij­dens de dot­com-bubbel gin­gen tele­combedri­jven als Cis­co en Lucent ten onder aan soort­gelijke con­struc­ties toen hun klanten omvie­len. Toch zijn de omstandighe­den nu anders: Nvidia en co beschikken over enorme kas­re­serves en kredi­et­waardigheid. Maar ook hier waarschuwen anal­is­ten voor over­in­vester­ing als de vraag naar rekenkracht vertraagt. 

4. De nieuwe spel­ers: neoclouds

Een opval­lende ontwik­kel­ing is de opkomst van de zoge­heten neo­clouds”, dat zijn jonge bedri­jven die GPU-capaciteit ver­huren aan AI-klanten. CoreWeave, ooit begonnen als cryp­tomin­er, is daar het bek­end­ste voor­beeld van. Dankz­ij de ste­un van Nvidia’s groei­de het bedri­jf uit tot een netwerk van 33 dat­a­cen­ters op twee continenten. 

Ook voor­ma­lige bit­coin­min­ers zoals Ter­aWulf en Cipher Min­ing mak­en de over­stap naar AI-host­ing. Ze sloten deals met het bedri­jf Flu­id­stack voor tien­jarige huurovereenkom­sten, maar kam­p­en met ver­liezen en hoge financier­ingskosten. Hun red­ding komt van… Google.

5. Google’s slimme con­struc­ties: de equi­ty wrap’

Om de bouw van deze dat­a­cen­ters te waar­bor­gen, garan­deerde Google $3,2 mil­jard aan schulden voor Ter­aWulf en $1,4 mil­jard voor Cipher. In ruil kreeg het war­rants (aan­de­lenop­ties) én pri­or­iteit op toekom­stige cloud­ca­paciteit. Dankz­ij deze garantie kre­gen de bedri­jven een hogere kredi­etrat­ing, en kon Ter­aWulf zelfs een junk bond van $3,2 mil­jard uit­geven en dat is de groot­ste sinds de leg­en­darische RJR Nabis­co-deal in 1989

Het voordeel voor Google: toe­gang tot nieuwe AI-capaciteit zon­der zelf mil­jar­den te moeten investeren. En voor de min­ers: goed­kopere financier­ing dankz­ij Google’s naam op de deal. Het is een klassiek voor­beeld van hoe Big Tech ander­mans bal­ans gebruikt om zijn eigen expan­sie te versnellen. 

6. Pri­vate cred­it als groeimotor

Omdat banken sinds de cri­sis van 2008 strik­ter gereg­uleerd zijn, is hun ruimte om mil­jar­den aan één klant te lenen zeer beperkt. In dat gat spron­gen dan vooral de pri­vate kredi­et­fond­sen zoals Blue Owl, Black­stone, Apol­lo en KKR. Deze fond­sen lenen geld dat afkom­stig is van pen­sioen­fond­sen en verzek­er­aars, niet van spaardeposito’s. Ze kun­nen flex­i­bel inspe­len op de gigan­tis­che kap­i­taal­be­hoefte van Big Tech. 

Vol­gens Mor­gan Stan­ley zal tegen 2028 ongeveer $800 mil­jard van alle AI-investerin­gen via pri­vate cred­it wor­den gefi­nancierd. De ren­de­menten zijn aantrekke­lijk: infra­struc­tu­urkredi­eten lever­den het afgelopen jaar gemid­deld 13% op, aanzien­lijk meer dan con­ven­tionele obligaties. 

7. AI-dat­a­cen­ters als nieuwe beleggingsklasse

Door deze struc­turen wor­den dat­a­cen­ters plot­sel­ing ver­han­del­bare acti­va. Blue Owl heeft drie mega­fond­sen opgezet ter waarde van in totaal $40 mil­jard, met beleg­gers zoals Pim­co en grote pen­sioen­fond­sen. Hun ren­de­ment komt uit de huur die Big Tech betaalt voor gebruik van hun infra­struc­tu­ur, dat is vergelijk­baar met vast­goed of infrastructuurprojecten. 

Het is een nieuw type beleg­ging dat een sta­biele kasstroom biedt zolang de AI-vraag bli­jft groeien. Maar als die vraag ooit ver­traagt, dan kun­nen deze fond­sen zwaar ger­aakt wor­den. De par­al­lellen met de glasvezel­hausse van 2000 liggen dan meteen voor de hand. 

8. Slimme balanspolitiek

De dri­jfveer achter deze finan­ciële inno­vatie is duidelijk: Big Tech wil zijn kasstromen bescher­men en bal­ansen schoon houden. Schulden drukken waarderin­gen, zek­er in een peri­ode van sti­j­gende rentes. Door te werken met lease- en joint-ven­ture-con­struc­ties, ver­ber­gen bedri­jven mil­jar­den aan verplichtingen. 

Meta’s 20%-belang in Hype­r­i­on wordt bijvoor­beeld geboekt als een non-mar­ketable equi­ty invest­ment”, niet als schuld. Ook Microsoft en Ora­cle gebruiken zoge­heten finance leas­es om de kosten te sprei­den, wat op de bal­ans min­der zwaar weegt. Het resul­taat: een finan­cieel even­wicht dat er beter uitzi­et dan het in werke­lijkheid is. 

9. De schaduwz­i­jde: risi­co op overcapaciteit

Hoewel de huidi­ge vraag naar AI-rekenkracht explosief groeit, waarschuwen anal­is­ten voor over­ca­paciteit als de hype afneemt. Veel van de nieuwe infra­struc­tu­ur wordt gefi­nancierd door schulden met hoge rentes (soms boven 12%). Bedri­jven als CoreWeave ver­liezen nog steeds mil­jar­den per jaar, en hun kasstromen zijn kwets­baar. Mocht de AI-markt ver­tra­gen, dan kun­nen deze schulden snel onhoud­baar worden. 

Vol­gens D.A. David­son-anal­ist Gil Luria overtr­e­f­fen de rente­las­ten bij CoreWeave inmid­dels de oper­a­tionele winst. En hoewel Nvidia als borg fungeert, bli­jft het risi­co bestaan dat kleinere spel­ers bezwijken met mogelijke ket­tin­gre­ac­ties in het financieringsweb. 

10. Waarom dit nog geen dot­com­bubbel is

Deskundi­gen wijzen erop dat de huidi­ge AI-investerin­gen fun­da­menteel anders zijn dan de inter­net­bubbel van 2000. Er is reële vraag, tast­bare infra­struc­tu­ur en echte cash­flow bij de grote spel­ers. Maar de finan­ciële hef­boom die wordt gebruikt om deze groei te ver­snellen, kan de boel alsnog doen kan­te­len als verwachtin­gen niet uitkomen. 

Zoals anal­ist Michael Green stelt: Door vooral met geleend geld te werken, ver­g­root je de winst als je gelijk hebt maar ook de klap wordt grot­er als je ongelijk kri­jgt.” De Big Tech’s beschikken over genoeg reserves om een tijdelijk ver­lies te dra­gen, maar hun part­ners absolu­ut niet. Dat maakt het ecosys­teem kwets­baar bij een plot­sel­ing ste­vige terugval. 

11. De nieuwe alliantie tussen Sil­i­con Val­ley en Wall Street

Wat zich hier afspeelt, is meer dan finan­ciële inno­vatie: het is de ver­stren­geling tussen Sil­i­con Val­ley en Wall Street. Pri­vate equi­ty fond­sen wor­den cru­ciale spel­ers bij de tech­nol­o­gis­che vooruit­gang, ter­wi­jl Big Tech fungeert als motor voor de nieuwe kredi­et­cy­clus. De AI-hausse is daarmee niet alleen een tech­nol­o­gisch ver­haal, maar ook een kapitaalverhaal. 

De komende jaren zullen moeten bepalen of dit sys­teem stand­houdt. Als de vraag naar AI-dien­sten aan­houdt, kan deze samen­werk­ing lei­den tot duurzame groei. Maar zodra de ren­de­menten tegen­vallen, dreigt er een golf van afboekin­gen die niet alleen de techbedri­jven maar ook de grote beleg­gings­fond­sen zal raken. 

Wat dit betekent voor beleggers

  • 1. Big Tech is finan­cieel inven­tief. De huidi­ge kap­i­taal­struc­turen tonen aan hoe bedri­jven als Meta en Google mil­jar­den kun­nen ver­plaat­sen zon­der dat het zicht­baar bli­jft op hun bal­ans. Dit houdt hun aan­de­lenko­ers op peil, maar dat maakt het meteen lastiger om de echte schuldenrisico’s in te schatten.
  • 2. Pri­vate cred­it groeit explosief. Beleg­gers die toe­gang hebben tot infra­struc­tu­ur- of kredi­et­fond­sen prof­iteren van aantrekke­lijke ren­de­menten, maar lopen ook struc­turele risico’s bij een afkoe­lende AI-markt.
  • 3. Let op over­in­vester­ing. Net als tij­dens de tele­comhausse kan een overvloed aan kap­i­taal lei­den tot een verzadigde markt met druk op de marges. Zodra de win­stverwachtin­gen ver­tra­gen, kun­nen ook de waarderin­gen snel begin­nen te dalen.
  • 4. Kans én valkuil. Voor de langeter­mi­jn­be­leg­gers biedt de AI-rev­o­lu­tie nog jaren aan groeipo­ten­tieel, maar alleen wie reken­ing houdt met de finan­ciële com­plex­iteit achter de scher­men, ziet de volledi­ge risico-rendementsbalans.
  • 5. De vraag is ook wie er uitein­delijk zal over­leven in deze strijd.

Volg onze dagelijkse updates

Bli­jf op de hoogte van mark­ton­twik­kelin­gen, AI-trends en onze actuele posi­ties bij Guy Trad­ing, Polleke Trad­ing en Sys­teem Trad­ing. Nu tot 1 jan­u­ari voor € 19

Ont­dek onze signaaldiensten »


USMar​kets​.nl
– Dagelijkse updates, tech­nis­che analy­ses en sig­naal­dien­sten voor actieve beleggers.
Volg ons ook via LinkedIn en X (Twit­ter).


Reageren

Anonieme comments achterlaten is niet toegestaan. Hiervoor moet u ingelogd zijn. Login »
Turbo’s zijn complexe instrumenten en brengen vanwege het hefboomeffect een hoog risico mee van snel oplopende verliezen. 7 op de 10 retailbeleggers verliest geld met de handel in turbo’s. Het is belangrijk dat u goed begrijpt hoe turbo’s werken en dat u nagaat of u zich het hoge risico op verlies kunt permitteren.